4/10/09

Δημοσίευση κριτικής στην εφημερίδα Gazzetino της Βενετίας



ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΠΙΕΝΝΑΛΕ

Ο συγκινησιακός φανταστικός κόσμος του Δημήτρη Μανίνη

Μια έκθεση με πολλά πρόσωπα και γι αυτό, πλούσια για πολυάριθμους και ενδιαφέροντες λόγους, αφιερωμένη σ έναν ώριμο καλλιτέχνη και στους τριάντα περίπου μαθητές του.
Πρόκειται για την έκθεση του Έλληνα Δημήτρη Μανίνη (Σκιαθος 1948)-που θα διαρκέσει ως  τις 31 Οκτωβρίου στη Σχολή Αργυροχρυσοχοίας του 17ου αιωνα στο Σαν Στάε- και του οποίου το όνομα, στο κείμενο του καταλόγου του,σύμφωνα με την Patrizia Miotto  προέρχεται από ευγενείς ιταλικές οικογένειες της Φλωρεντίας και της Βενετίας. Μεταξύ αυτών η οικογένεια των Μanin, του τελευταίου Δόγη Λουδοβίκου, της οποίας μία από τις πολλές διακλαδώσεις της έφτασε στην Ελλάδα.
Είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς τα έργα των πολλών δραστήριων μαθητών του διότι είναι μεταξύ τους τόσο διαφορετικά ως προς την μορφή και τα μέσα έκφρασης, που εκτείνονται από νατουραλισμό του τοπίου και  της μορφής, φθάνοντας έως ποικίλες αφαιρετικές αποκλίσεις.
Καλά τεκμηριωμένος και ταυτόχρονα συναρπαστικός εμφανίζεται ο φανταστικός κόσμος του Μανίνη, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο πρώτος όροφος του εκθεσιακού χώρου.
Ζωγραφίζει πράγματι φιγούρες γεμάτες πόνο, με χαρακτηριστικά ενός μυθικού εξπρεσιονισμού. Δηλαδή, ειδωμένες κάτω από την υπαρξιακή τους αγωνία, και το ίδιο πράττει στην περίπτωση των ζευγαριών.
Ο Μανίνης αποφεύγει τον κίνδυνο του ναίφ, καθώς είναι προικισμένος με την σκληρή και οξυδερκή σφραγίδα του ζωγράφου, πάντοτε εκφραστική, ικανή να προκαλέσει στον θεατή την αίσθηση της συγκίνησης και της συμπαράστασης για τους απεικονιζόμενους χαρακτήρες.
Κι αυτοί οι χαρακτήρες, μερικές φορές αναφέρονται σε λαϊκά άτομα, όπως στο παράδειγμα του ακορντεονίστα στον πίνακα «Κλόουν στην ακτή» του 2004, είτε στην περίπτωση του πίνακα «Η επιστροφή» του 2009.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει στην απεικόνισή του το επανεμφανιζόμενο θέμα του ζευγαριού που προσεγγίζεται είτε με την ευκαιρία μιας συνάντησης, είτε μέσω μιας συζήτησης ή με μια μελαγχολική ένδειξη τρυφερότητας
Από καθαρά ζωγραφική άποψη, η απεικόνιση των σκαφών στο λιμάνι πριν την αναχώρηση για το ψάρεμα, προσλαμβάνει τελικά καθαρά συμβολική αξία.

Enzo di Martino


ΥΓ. Ο Enzo di Martino είναι Ιστορικός – Κριτικός Τέχνης,
συγγραφέας του βιβλίου The History of Venice Biennale

10/9/09

Εν αναμονή των εγκαινίων

Οι αφίσσες αναρτήθηκαν στα βαπορέτα ....



Το διαφημιστικό πανώ, αναρτήθηκε στην είσοδο της έκθεσης...


Ο δάσκαλος υπογράφει τους καταλόγους...



...Και όλα είναι έτοιμα για τα εγκαίνια την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου στις 6.00 μμ.

31/7/09

Ο Δημήτρης Μανίνης και οι Μαθητές του Μετα- Σχηματισμοί Ι



Αυτό είναι το εξώφυλλο του καταλόγου μας για την συμμετοχή μας στην έκθεση του δασκάλου στην Βενετία. Ακολουθούν τα εισαγωγικά σημειώματα ....


Οι μαθητές μου


Το 1989 εγκαταστάθηκα στο Πήλιο.Μπροστά μου εκτεινόταν το πέλαγο, στην πλάτη του σπιτιού κατέβαινε το βουνό. Εργαζόμουν κάθε μέρα γύρω στις δεκαέξη ώρες, περισσότερο ζωγραφίζοντας, λιγότερο δουλεύοντας κάποιο γλυπτό ή γράφοντας. Από ηδονή σε ηδονή δηλαδή, ηδονοθήρας. Κι όταν το βλέμμα μου έπεφτε σε κάποιο ρολόι, ποτέ δεν διάβαζα την ώρα, αφού ο χρόνος δεν είχε νόημα.

Το 2001 αποφάσισα να παραδώσω όσα κατείχα σ εκείνους που τα είχαν ανάγκη –λειτουργούσε και πάλι η κοινωνική μου διάσταση. Ξαναβρέθηκα λοιπόν ανάμεσα στον κόσμο, αναζητώντας μαθητές. Και βρήκα. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για έναν άλλον τρόπο να προσπορίζομαι ηδονές, ακόμα πιο σύνθετες αυτήν την φορά. Από την έκπληξή τους όταν αντιλαμβάνονται πως κι άλλα πεδία απλώνονται μπροστά τους. Απ την χαρά τους όταν τα κατακτούν. Από την αγωνία τους, διότι πλέον γνωρίζουν, ότι πορευόμενοι σ αυτήν την νέα έκταση που πριν λίγο φωτίστηκε, σε λίγο θ αρχίσει να καταυγάζει, η επόμενη άγνωστη περιοχή –το μονοπάτι της γνώσης.

Χώρια η απόλαυση από τα εξαιρετικά τους ταλέντα και το πάθος τους σ αυτήν την αλαφιασμένη πορεία. Χώρια η ικανοποίηση, καθώς στα έργα τους αρχίζουν να αναγνωρίζουν το καθρέφτισμά τους. Τέλος, η δυνατότητα που μου παρέχουν να ξαναγίνομαι μαθητής, αφού συχνά διδάσκομαι από τα έργα τους.

Και πάλι ο χρόνος καταλύεται, αυτήν την φορά μέσω των άλλων, των υπερόχων μαθητών μου


Δημήτρης Μανίνης



Από τα Εικαστικά Παίγνια στους Μετα-Σχηματισμούς Ι

Όλοι εμείς, οι μαθητές του Δημήτρη Μανίνη, ξεκινήσαμε να παρακολουθήσουμε το μάθημά του με τον τίτλο “ Εικαστικά Παίγνια” πιστεύοντας ότι είναι ένα ιδιαίτερο μάθημα ζωγραφικής.

Ένα μάθημα που καταθέτει πολύτιμο υλικό σε πρακτικό και θεωρητικό επίπεδο αντλώντας αποδεικτικό υλικό από διάφορα επιστημονικά πεδία για την κατανόηση της δημιουργικής πράξης, στη ζωγραφική.

Ένα μάθημα που γίνεται τόσο μέσα στην αίθουσα όσο και σε εξωτερικούς χώρους, στο οποίο καλούμαστε να μεταγράψουμε την αίσθηση της εκάστοτε πραγματικότητας.

Ένα μάθημα που βασίζεται στην μεταξύ μας αλληλεπίδραση.Ένα μάθημα τέλος, το οποίο μας εισάγει στην μαγεία ακόμα και των καθημερινών καταστάσεων.Σύντομα αντιληφθήκαμε ότι το μάθημα αυτό είναι ένα μεγάλο ταξίδι.Ενα ταξίδι γνωριμίας με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.

Μια Οδύσσεια στις διάφορες εκδοχές της πραγματικότητας και τους μετασχηματισμούς της. Ιθάκη μας, η Τέχνη.

Τελικά ναι. Τα Εικαστικά Παίγνια, είναι ένα μάθημα ζωγραφικής, που μετασχηματίζει τους μαθητές του Δημήτρη Μανίνη από ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη σε ανθρώπους που ζουν μέσω της τέχνης.

Είναι ένα όχημα για τον μετασχηματισμό μας σε εικαστικούς δημιουργούς.

Κάποιοι από εμάς μαθητεύουμε μαζί του ήδη επτά χρόνια. Κάποιοι μόλις ένα.Σε όλους ανεξαιρέτως, έκανε φέτος την μεγάλη τιμή, να μας προσκαλέσει να παρουσιάσουμε μαζί του, το αποτέλεσμα της μαθητείας μας κοντά του, υπό τον τίτλο Μετα-Σχηματισμοί Ι

Δάσκαλε, ευχαριστούμε!


Ευχαριστίες στους Έλενα Σταθοπούλου, Ναταλία Σταθοπούλου, Κατερίνα Βανταράκη, Ευγενία Μαραγκού και Ελεάννα Χατζηϊωάννου για την εργώδη συνεισφορά τους στην δημιουργία του καταλόγου της εκθέσεως,
καθώς και στην Τζέλη Απανωμεριτάκη και στον Μιχάλη Αβραμίδη για την έμπρακτη υποστήριξή τους στην λειτουργία της ομάδας μας.


Θερμές ευχαριστίες στον γραφίστα Βασίλη Χατζηϊωάννου για την προσφορά του με την εμπνευσμένη δημιουργία του καταλόγου




14/7/09

Ο Δημήτρης Μανίνης και οι Μαθητές του, Μετα-Σχηματισμοί Ι




Μετά από πρόσκληση του Ιδρύματος Antonio Dal Ponte, o Δημήτρης Μανίνης εκθέτει 38 έργα του στη Διεθνή Μπιεννάλε της Βενετίας 2009.
Είκοσι από τα έργα του έχουν δημιουργηθεί κατά την τελευταία διετία, ενώ τα υπόλοιπα προέρχονται από την προηγούμενη περίοδό του, μέρος των οποίων εξέθεσε στην γκαλερί Accademia στο Τορίνο, μετά από πρόσκληση και πάλι, επ ευκαιρία των Ολυμπιακών Χειμερινών Αγώνων 2006.
Τα έργα της ατομικής του έκθεσης θα παρουσιαστούν στον πρώτο όροφο του κτηρίου της Παλιάς Σχολής Αργυροχρυσοχοίας.
Ενώ στο ισόγειο ο Δημήτρης Μανίνης έχει καλέσει μαθητές του να εκθέσουν έργα τους.
Ο γενικός τίτλος της έκθεσης είναι:
"Ο Δημήτρης Μανίνης και οι Μαθητές του" Μετα-Σχηματισμοί Ι

Διάρκεια έκθεσης από 11 Σεπτεμβρίου μέχρι 31 Οκτωβρίου 2009.
Εγκαίνια την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου στις 6.00 μμ.

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της Επιτροπής Πολιτισμού της Επαρχίας της Βενετίας και της Επιτροπής για την Καλλιτεχνική Παραγωγή του Δήμου Βενετίας.

Πως θα πάτε στον χώρο της έκθεσης


Φθάνετε στον χώρο της εκθέσεως επιβιβαζόμενοι στο βαπορέτο της γραμμής 1,
και αποβιβάζεστε στην στάση San Stae που βρίσκεται μπροστά στον ναό.
(Στην φωτογραφία στο κέντρο η παλιά σχολή αργυροχρυσοχοίας, χώρος της εκθέσεως, δεξιά ο ναός του San Stae, ενώ η μικρή γέφυρα αριστερά, οδηγεί στο μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Ca Pesaro, στα 100 μέτρα).